Φωτοβολταϊκά στο διάστημα σχεδιάζουν να κατασκευάσουν οι Κινέζοι

Έναν διαστημικό ηλιακό σταθμό σχεδιάζουν να κατασκευάσουν οι Κινέζοι επιστήμονες, ο οποίος θα μπορεί να «αιχμαλωτίζει» την ηλιακή ακτινοβολία επτά ημέρες την εβδομάδα επί 24 ώρες. Μάλιστα έχει ήδη αρχίσει να κατασκευάζει ένα πειραματικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο διαστημικός ηλιακός σταθμός, ο οποίος θα κινείται σε τροχιά που θα βρίσκεται 36.000 χιλιόμετρα από τη γη θα μπορούσε να προσφέρει μια ανεξάντλητη πηγή καθαρής ενέργειας για τον άνθρωπο.

Η NASA επέλεξε την αποστολή SPHEREx για να εξερευνήσει τις ρίζες του σύμπαντος

Η NASA επέλεξε μια νέα διαστημική αποστολή, που θα βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν τόσο το πώς το σύμπαν μας εξελίχθηκε, όσο και το πόσο συχνά είναι τα «συστατικά» της ζωής στα πλανητικά συστήματα του Γαλαξία μας.

Η ισορροπία του λευκού στις φωτογραφίες

Η ισορροπία λευκού ακούγεται περίπλοκη, αλλά είναι στην πραγματικότητα πολύ εύκολη στην κατανόησή της και μπορεί πραγματικά να φέρει το καλύτερο στις φωτογραφίες σας. Όταν κοιτάζουμε ένα λευκό αντικείμενο, τα μάτια μας προσαρμόζονται αυτόματα στις συνθήκες φωτισμού, έτσι ώστε το αντικείμενο να φαίνεται απολύτως άσπρο για εμάς είτε είμαστε μέσα σε δωμάτιο με λάμπα βολφραμίου είτε έξω στο λαμπρό φως του ήλιου.

Κεραυνοπληξία

Ο κεραυνός είναι ένα ακραίο παράδειγμα ηλεκτροστατικής εκκένωσης. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο ρεύμα (> 30 kA) μονής κατεύθυνσης που διαρκεί από 1/1000 έως 1/10 του δευτερολέπτου. Οφείλεται στη δημιουργία ηλεκτρικού πεδίου στην ατμόσφαιρα από τάσεις που συχνά ξεπερνάνε τα 10 MV. Το ηλεκτρικό τόξο του κεραυνού δημιουργεί εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (> 20.000 °C ή πενταπλάσια θερμοκρασία από του ήλιου). Έτσι, προκαλείται συμπίεση και γρήγορη εκτόνωση του αέρα που δημιουργεί κρουστικό ηχητικό κύμα. Ανάλογα με τον τρόπο που πλήττεται το θύμα διακρίνομε τρεις κατηγορίες κεραυνοπληξίας

John Wheeler: αυτός που έδωσε το όνομα στις μαύρες τρύπες

Ο John Wheeler ήταν καθηγητής για πολλά χρόνια στο Princeton και από τις κολοσσιαίες φιγούρες στην επιστήμη όπως ο Αλβέρτος Αϊνστάιν και ο Niels Bohr, με τους οποίους ο Wheeler συνεργάστηκε στη δεκαετία του ’30 και τη δεκαετία του ’40. Ως καθηγητής στα πανεπιστήμια του Princeton και του Ώστιν, ο Wheeler ενέπνευσε ολόκληρες γενεές σπουδαστών, για να μετασχηματίσει την περιέργειά τους σε επιστημονικές ανακαλύψεις.

Το διάγραμμα Hertzsprung-Russell που δείχνει την εξέλιξη των άστρων

Στο διάγραμμα Hertzsprung-Russell ή H-R περιλαμβάνονται όλα τα διάφορα είδη άστρων και δείχνει τη σχέση ανάμεσα στο απόλυτο μέγεθος ή λαμπρότητα των αστέρων και τον φασματικό τους τύπο ή την ενεργό θερμοκρασία τους. Απλούστερα, θέτει τον κάθε αστέρα σε ένα διάγραμμα που απεικονίζει τη λαμπρότητά του ως συνάρτηση της επιφανειακής θερμοκρασίας του ή του χρώματός του. Δεν χαρτογραφεί τις θέσεις των άστρων στον ουρανό ή στον Γαλαξία.

Χρειάζεται ο ακριβής συντονισμός των νόμων της φυσικής για να υπάρχουμε;

Έχει ονομαστεί το παράδοξο Goldilocks. Δηλαδή αν η ισχυρή πυρηνική δύναμη που συγκρατεί τους πυρήνες ήταν μόνο κατά τι μεγαλύτερη από ό,τι είναι, τότε τα αστέρια σαν τον ήλιο μας θα έκαιγαν από τα καύσιμα τους, το υδρογόνο, σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Ο ήλιος μας θα είχαν εκραγεί πολύ καιρό πριν και δεν θα υπήρχε ζωή στη Γη. Εάν η ασθενής πυρηνική δύναμη, ήταν κατά τι πιο ασθενής, τότε τα βαριά στοιχεία που συνθέτουν τα περισσότερα πράγματα στον κόσμο μας δεν θα ήταν εδώ, και ούτε εσείς φυσικά.

Kepler-186f : Ένας εξωπλανήτης σαν τη Γη

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA ανακάλυψε έναν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη, ενώ στρέφεται γύρω από ένα κοντινό αστέρι και μάλιστα βρίσκεται στη ζώνη Goldilocks του Γαλαξία μας. Ο Kepler-186f είναι περίπου 500 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Η δυνητικά κατοικήσιμη ζώνη του άστρου αυτού (ζώνη Goldilocks ή Χρυσομαλλούσας),…

Η ύλη πέφτει σε μια μαύρη τρύπα με το 30% της ταχύτητας του φωτός

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Leicester παρατήρησαν για πρώτη φορά ότι η ύλη πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα με το 30% της ταχύτητας του φωτός. Για τον υπολογισμό της χρησιμοποίησαν δεδομένα από το παρατηρητήριο ακτίνων-Χ XMM-Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Κινείται πολύ πιο γρήγορα από ό, τι είχε παρατηρηθεί προηγουμένως. Η υψηλή ταχύτητα είναι αποτέλεσμα μη ευθυγραμμισμένων δίσκων υλικού που περιστρέφεται γύρω από τη μαύρη τρύπα, οπότε η ύλη πέφτει κατευθείαν σε αυτήν και δεν πηγαίνει στους δίσκους συσσώρευσης γύρω της.

Οι αστρονόμοι εντοπίζουν μια μαύρη τρύπα στο μέγεθος του Δία που περιπλανιέται στον Γαλαξία μας

Μια ομάδα Ιαπώνων αστρονόμων ανακοίνωσε πρόσφατα μια σπάνια και ενοχλητική ανακάλυψη: μια μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους στο μέγεθος του Δία περιπλανιέται στον Γαλαξία μας, όπως ένας μοναχικός ταξιδιώτης στην απεραντοσύνη του χώρου.

Το διαρκές μυστήριο της ανίχνευσης του μοναδικού μαγνητικού μονόπολου του σύμπαντος

Φανταστείτε ότι είστε φυσικός και σχεδιάζεται ένα πείραμα που ο καθένας περιμένει ότι δεν θα δει απολύτως τίποτα. Έχετε επενδύσει στα όρια της φυσικής: ψάχνετε για ένα σημάδι ενός απίθανου, αλλά θεωρητικά όχι αδύνατου, σωματιδίου που δεν έχει δει ποτέ κανείς πριν, το μαγνητικό μονόπολο. Μερικοί επιστήμονες έχουν υποθέσει, εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι ένα τέτοιο σωματίδιο θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρχει, αλλά όλες οι προσπάθειες ανίχνευσης της ύπαρξής του – τόσο άμεσης όσο και έμμεσης – έχουν αποτύχει.

CubeSats πέρα από τον Άρη: Σίγησαν τα δύο μικρά διαστημόπλοια MarCO

Τα δύο μικρά διαστημόπλοια MarCO (Mars Cube One), που είχαν εκτοξευτεί πέρυσι, αποτέλεσαν σημαντικό ορόσημο για την κλάση των μικρών δορυφόρων CubeSats, καθώς απέδειξαν πως έχουν τη δυνατότητα να επιβιώνουν και να επιχειρούν στο βαθύ διάστημα. Πλέον τα δύο μικρά σκάφη βρίσκονται πέρα από τον Άρη και φαίνεται πως έχουν φτάσει στα όριά τους, καθώς έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από την τελευταία φορά που οι μηχανικοί της NASA είχαν επικοινωνία με τα λιλιπούτεια σκάφη, τα οποία συνόδευαν το διαστημόπλοιο InsSight στον Άρη – και θεωρείται μάλλον απίθανο πως θα υπάρξει οποιαδήποτε άλλη επικοινωνία μαζί τους ξανά.

Πώς το σύμπαν δεν κατέρρευσε αμέσως μετά το Bing Bang σε μια μαύρη τρύπα;

Σύμφωνα με τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang), όλη η ύλη και η ενέργεια του σύμπαντος αναδύθηκε από μια χωροχρονική ανωμαλία. Γιατί τότε όλη αυτή η ύλη, καθώς βρισκόταν μάλιστα και σε πολύ μικρό χώρο, δεν κατέρρευσε αμέσως σε μια μαύρη τρύπα; Η ερώτηση αυτή έχει πραγματικά δύο σκέλη. Πρώτα, πως κατόρθωσε όλη αυτή η ύλη να βγει από μια ανωμαλία; Σε τελευταία ανάλυση οι φυσικοί περιγράφουν την χωροχρονική ανωμαλία μιας μαύρης τρύπας σαν ένα απύθμενο λάκκο, μέσα στον οποίο πέφτει η ύλη που προέρχεται απ’ έξω, αλλά τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει από αυτόν.

Η σκοτεινή ύλη μπορεί να μην υπάρχει πραγματικά – και μια εναλλακτική θεωρία μπορεί να τεθεί υπό δοκιμή

Οι επιστήμονες αναζητούν την «σκοτεινή ύλη» – μια άγνωστη και αόρατη ουσία που νομίζουμε ότι δρα σαν συγκολλητική ουσία για να φτιαχτούν οι μεγάλες δομές, όπως οι γαλαξίες, στο σύμπαν, ενώ αντιπροσωπεύει περίπου το 85% της ύλης και περίπου το 1/4 της συνολικής ενεργειακής της πυκνότητας – για σχεδόν έναν αιώνα. Ο λόγος αυτής της επιμονής είναι ότι η σκοτεινή ύλη είναι απαραίτητη σε μια ποικιλία αστροφυσικών παρατηρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των βαρυτικών αποτελεσμάτων που δεν μπορούν να εξηγηθούν, εκτός κι εάν υπάρχει περισσότερη ύλη από ό, τι μπορεί να δει κανείς. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι η σκοτεινή ύλη είναι πανταχού παρούσα στο σύμπαν και ότι είχε ισχυρή επιρροή στη δομή και την εξέλιξή του. Ωστόσο, οι αναζητήσεις σκοτεινής ύλης παρέμειναν έως τώρα ανεπιτυχείς.

Γονιδίωμα: Είμαστε «παιδιά» των μεταλλάξεών μας

Εξέλιξη. Μια διαδικασία εκατομμυρίων ετών, που επέτρεψε στον άνθρωπο να κυριαρχήσει στη Γη, να στρέψει το βλέμμα του στο Διάστημα και να στείλει τεχνητές συσκευές εκεί. Μια διαδικασία που του επέτρεψε τελικά να συλλάβει την ίδια την ιδέα της εξέλιξης. Μια διαδικασία η οποία σε γενετικό επίπεδο καθορίζεται από δύο παράγοντες: Τον ανασυνδυασμό των γονιδίων όταν τα χρωμοσώματα των γονιών μας «ζευγαρώνουν» και τις τυχαίες μεταλλάξεις που αναπόφευκτα προκύπτουν.

Ευρωπαϊκά σχέδια για αποστολή στον μικρότερο αστεροειδή που έχει φτάσει διαστημόπλοιο

Σε ένα νέο διαστημικό ρεκόρ αποβλέπει η αποστολή Hera (Ήρα) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος: Αν όλα πάνε καλά, το σκάφος δεν θα είναι απλά το πρώτο που θα εξερευνήσει δυαδικό αστεροειδή – το ζεύγος των Διδύμων -, μα κι ο μικρότερος εκ των δύο αστεροειδών, μεγέθους αντίστοιχου της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας στην Αίγυπτο. Θα γίνει ο μικρότερος αστεροειδής που έχει επισκεφθεί ποτέ διαστημόπλοιο.

Οι αστρικοί άνεμοι, το αρχικό υλικό για το σύμπαν, είναι πυκνοί και σβολιασμένοι

Τα δεδομένα που καταγράφηκαν από το παρατηρητήριο ακτίνων X Chandra της NASA για ένα άστρο νετρονίων, καθώς περνούσε μέσα από ένα πυκνό στρώμα αστρικού ανέμου – που προέρχεται από ένα τεράστιο αστέρι – έδωσαν πολύτιμες πληροφορίες για τη δομή και τη σύνθεση τους αλλά και για το περιβάλλον του ίδιου του άστρου νετρονίων. Η δημοσίευση που περιγράφει την έρευνα, υπό την ηγεσία των αστρονόμων του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Penn, εμφανίστηκε στο περιοδικό Μηνιαίες ειδοποιήσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.

Το Hubble ανακάλυψε τυχαία έναν νέο νάνο γαλαξία στην κοσμική γειτονιά μας

Το σύμπαν είναι πολύ γεμάτο. Οι μυριάδες συγκεντρώσεις των άστρων, οι γαλαξίες, σχηματίζουν ένα πολύ μεγάλο σκηνικό. Μετά έχουμε τα νεφελώματα, τα σμήνη των άστρων και τα διάφορα άλλα ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται στο προσκήνιο και τα οποία είναι κυρίως μέσα στον Γαλαξία μας.

Η μεγαλύτερη "εικονική μονάδα μπαταρίας θειικού νατρίου" στον κόσμο λειτουργεί τώρα στην αραβική έρημο

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) θέλουν να σπάσουν τα παγκόσμια ρεκόρ παντού. Με τα χρήματα του πετρελαίου η χώρα αυτή έχει το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο, τη μεγαλύτερη δεξαμενή νερού και μία από τις μεγαλύτερες ηλιακές εγκαταστάσεις. Μπορείτε πλέον να προσθέσετε ένα ακόμη ρεκόρ στη λίστα: τη μεγαλύτερη εικονική μονάδα μπαταρίας στον κόσμο.

Εντοπίστηκε ένα σώμα ακτίνας μόλις 1,3 km στην άκρη του ηλιακού συστήματος

Για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει ένα σώμα ακτίνας 1,3 χλμ. στην άκρη του ηλιακού συστήματος στη ζώνη Edgeworth-Kuiper. Τέτοια σώματα μεγέθους λίγων χιλιομέτρων, όπως αυτό που ανακαλύφθηκε, έχουν προβλεφθεί ότι υπάρχουν για περισσότερα από 70 χρόνια. Αυτά τα αντικείμενα λειτουργούσαν ως ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία σχηματισμού ενός πλανήτη, ανάμεσα στα πολύ μικρά αρχικά σώματα από τις συγχωνεύσεις της σκόνης και του πάγου και των πλανητών που βλέπουμε σήμερα.